De zogenaamde "Armeense Genocide"

Türkçe için alta bakiniz.

Leugens van de Armeniërs!

De dag is eindelijk gekomen; de dag dat ik teleurgesteld ben in de Nederlandse politici, media en vooral de Nederlandse mensen die daar onvoorwaardelijk in geloven.

Tot mijn grote schrik zag ik ook dit jaar op 24 april op alle Nederlandse en Belgische kanalen een herdenking van de zogenaamde “Armeense Genocide”. Maar hebben één van deze zogenaamde journalisten en politici er onderzoek naar gedaan? Het antwoord luidt een duidelijke ‘nee’, want als iemand ook maar de moeite had genomen om de feiten te bekijken in plaats van klakkeloos de Armeniërs te geloven, dan had men dit allemaal ontdekt.

Vanaf 1910 begonnen gewapende Armeense bendes Turkse dorpen te bestormen en geheel uit te moorden, dit door subsidie en financiering door de Russen en Fransen (wat gelijk ook de eerste en enige landen zijn die de zogenaamde “Armeense Genocide” accepteren). De cijfers zijn op te vragen bij elke Turkse instelling, dus ook de Turkse ambassade en/of consulaat. De cijfers komen op een totaal van meer dan 523.000 Turkse doden tussen de jaren 1910 en 1922.

Nu kan elk mens zich wel voorstellen dat het laatste wat je in geval van oorlog wilt, een opstand in het hart van het land is. Deze Armeense moordpartijen vonden namelijk achter de frontlinies van de Balkan Oorlogen (1910-1913), de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) en de Turkse Onafhankelijkheidsoorlog (1919-1923) plaats. Hierom werd er in 1915, in tegenstelling tot wat andere landen zouden doen, besloten om ze naar een afgelegen gebied te sturen zodat ze daar geen schade konden aanrichten.

Ik zeg expres ‘in tegenstelling tot wat andere landen zouden doen’, want willen we de volgende daden in de geschiedenis herinneren:
De Pauselijke Inquisitie die alle niet-christelijke Europeanen uitmoordde, dit waren vooral moslims, joden en protestanten. Het aantal loopt op tot wel een half miljoen ter dood gebrachte mensen.
De Spaanse Conquistadores die de hele beschaving en bevolking van het Zuid-Amerikaanse continent uitmoordden. Dit waren de Indianen, Azteken, Maya’s en Inca’s. Men schat de dodelijke slachtoffers op enkele miljoenen mensen.
De in totaal zeven Kruistochten tegen de Turkse Selçuken en Osmanen hebben ertoe geresulteerd dat hele gebieden ontvolkt werden en hele steden uitgemoord werden. Het is misschien ironisch dat er ook toen Armeense opstandelingen waren die de Kruisvaarders geassisteerd hebben en zo bijgedragen hebben aan de uitmoording van de stad Edessa, het huidige Şanlı Urfa. In die tijd leefden er enkele honderdduizenden Turkse inwoners in die stad, vrijwel niemand overleefde het. Een ooggetuige beschreef het als: ‘het duurde meerdere dagen om alle inwoners af te slachten en aan het eind was er geen één Kruisvaarder meer die niet van top tot teen bedekt was met het bloed van hun slachtoffers; in de binnenstad liepen ze tot op hun enkels in het bloed.’
De systematische uitmoording van joden in de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers resulteerde in ruim zes miljoen doden.
De Russische dictator Stalin koos elke dag willekeurig 100 mensen uit en stuurde ze naar Siberië waar je overlevingskans minder dan 20% was. Zijn totaal berust op een veelvoud van die van Hitler: 18 miljoen doden.

Ondanks al deze voorbeelden hebben de Turken nooit en te nimmer een ‘systematische uitroeiing van de Armeniërs’ toegepast, zoals ik de nieuwslezers op de publieke omroepen hoorden vertellen. Weten deze mensen wel wat dat betekent? Het lijkt me van niet.

De relocaties van de Armeniërs zijn inderdaad opgenomen in de administratie van het Turkse Osmaanse Rijk en volgens de dagboek van Talat Paşa (de uitvoerder van de relocaties) zijn er precies 924.158 Armeniërs naar het afgelegen gebied van de Syrische Woestijn (toen nog deel van Turkije) gestuurd, maar niet ter dood gebracht. Dit is dus een heel verschil met de 2,5 tot 3 miljoen doden die de Armeniërs claimen; helaas nemen de Nederlandse en Belgische media dit aantal over.
Zelfs de officiële volkstelling van het Osmaanse Rijk in 1914, dus voordat de Eerste Wereldoorlog en de relocaties begonnen, zegt dat ‘er precies 1.234.671 Osmaanse onderdanen zijn met Armeense voorvaders’. Nu vraag ik u hoe er dan 3 miljoen Armeniërs omgekomen zijn? Hebben we ze allemaal twee keer vermoord? Zelfs dan komen we niet op 3 miljoen Armeniërs. Maar ook als we kijken naar het aantal Armeniërs van nu; er wonen drie miljoen Armeniërs in Armenië en ongeveer 1,5 miljoen erbuiten. De Armeniërs beweren dat er maar een handjevol overlevenden waren van de zogenaamde “Armeense Genocide”. Ik moet zeggen dat die 100.000 tot 200.000 Armeniërs wel als konijnen doorgewerkt hebben om hun bevolking weer op peil te krijgen. U ziet zelf ook wel dat 100.000 Armeniërs nooit 5 miljoen Armeniërs kunnen worden, dat is een toename van 5000% over een periode van 90 jaar. Dus met andere woorden de 100.000 Armeniërs hadden allemaal tien kinderen en deze hadden elk ook weer tien kinderen. Het lijkt mij een beetje vergezocht.

Een ander belangrijk punt zijn de Armeniërs die nog steeds in Turkije wonen; er wonen nog steeds meer dan 100.000 Armeniërs in Turkije waaronder de belangrijkste Armeniër, namelijk de patriarch van de Gregoriaanse kerk. Hij is de hoofd van de Armeense Gregoriaanse Kerk, die al honderden jaren meerdere kerken in Istanbul en de rest van Turkije heeft. Nu lijkt het mij logisch dat als je een volk wilt uitroeien dat je dan gelijk hun belangrijkste leider oppakt en hun kerken en scholen sluit, kijk bijvoorbeeld naar Hitler. Maar dit is nooit gebeurd en de patriarch zelf ontkent de zogenaamde “Armeense Genocide” dan ook, waarna enkele Armeniërs buiten Turkije hem toeriepen ‘geturkificeerd te zijn’. Dit zeggen de Armeniërs in het buitenland ook tegen de andere Armeniërs in Turkije en zeggen hun niet meer als landgenoten te beschouwen, enkel en alleen omdat ze de waarheid spreken en de Armeense leugens niet wensen te steunen. Ze willen niet erkennen dat er tot op de dag van vandaag honderden Armeense kerken en scholen nog steeds in gebruik zijn door de Turkse Armeniërs.

Als we tenslotte nog komen op een voorbeeld van de Armeense moordpartijen; noem ik de Özalp en Saray dorpen vlakbij de stad Van. Toen de Armeense bendes deze dorpen in 1915 bestormden, vermoordden ze de mannen onmiddellijk. De vrouwen werden eerst verkracht en vervolgens samen met de bejaarden en kinderen opgesloten in de moskee, waarna deze in brand werd gestoken. De verschrikkelijke foto’s, genomen door een Duitse journalist Walter Bachman in 1920, zijn op te vragen bij het Turkse ministerie. De kogels en wapens die op die plek zijn gevonden duiden erop dat ze vanuit Rusland komen, de Armeniërs werden dus opgestookt en gefinancierd door Rusland omdat Rusland op dat moment de Eerste Wereldoorlog aan het verliezen was van Turkije en Duitsland.
Een ander voorbeeld is te vinden in het dorp Zeytun vlakbij Süleymanlı-Maraş, het huidige Kahraman Maraş. Er zijn verklaringen van een vrouw (genaamd Hanım Hatun) die door de Armeense bendes gedwongen werd om haar drie kinderen te wurgen, de Armeniërs dreigden met de verkrachting van de drie kinderen als hun moeder ze niet zou wurgen met haar eigen handen. De moeder wilde haar kinderen dit besparen en zag zich gedwongen om haar eigen kinderen te wurgen onder het hoongelach van de Armeense bendeleiders, zelf werd ze meermalen verkracht en voor dood achtergelaten. Ze vertelde verder dat ze zag dat vrouwen die weigerden haar eigen kinderen te wurgen, meteen werden verkracht en vermoord. Ook zag ze hoe de Armeniërs een weddenschap afsloten over of de baby van een zwangere vrouw een jongetje of meisje was. Ze losten het op door de buik van de zwangere vrouw open te snijden en te kijken. De baby (of liever gezegd foetus) was op slag dood en de vrouw stierf een langzame dood door bloedverlies. Haar verklaring is opgenomen in de Nationale Archieven van Turkije (Genel-Kurmay Başkanlığı Arşivleri) samen met nog vele honderden duizenden andere verklaringen van Turkse slachtoffers door toedoen van Armeens geweld.

Nu komen we op de bewijzen die de Armeniërs beweren te hebben.
1. Het Blauwe Boekje, geschreven door de Britse historici Arnold Toynbee en James Bryce. Het is misschien wel interessant om te weten dat de in 1975 overleden Arnold Toynbee na een bezoek aan Turkije en de gebieden waar de zogenaamde “Armeense Genocide” zou hebben plaatsgevonden zijn excuses aanbood aan de Turkse regering voor ‘de leugens die ik onder druk van de Britse regering moest schrijven om de Eerste Wereldoorlog tegen de zogenaamde onderdrukkende Osmaanse Rijk te rechtvaardigen’. Dit is dus te vergelijken met de leugens die we enkele jaren terug te horen kregen over de zogenaamde ‘massavernietigingswapens in Irak’. Alleen is het wel frappant dat deze verklaring van Arnold Toynbee nooit openbaar is gemaakt in Europa.
2. Een andere Britse onderzoeker genaamd Andrew Mango geeft ook toe dat de Britse regering ze onder druk zette om het Osmaanse Rijk in een kwaad daglicht te zetten. Zelf erkent hij de zogenaamde “Armeense Genocide” niet en vergelijkt het met de ‘gedwongen verhuizing van duizenden Japanse Amerikanen naar andere afgelegen gebieden in de Verenigde Staten na de aanval op Pearl Harbour uit angst dat de Japanse Amerikanen hun oude landgenoten zouden assisteren’. Verder stelt hij dat de Armeniërs en hun sympathisanten niet consequent zijn in hun propaganda omdat het aantal zogenaamde “doden door de Armeense Genocide” elk jaar stijgt. Volgens de uitgave van de Encyclopedia Britannica van 1918 zouden er 600.000 Armeniërs zijn omgebracht; in de uitgave van 1968 werd dit cijfer verhoogd tot anderhalf miljoen. Waar er uiteindelijk een aantal van 3 miljoen in de 21ste eeuw gepropageerd wordt, is het duidelijk dat dit een geval van inconsequentheid en overdrijving betreft. Hoe de getallen mogelijk zijn, is hem een raadsel omdat de zogenaamde “Armeense lijken en vernietigingskampen” nooit gevonden zijn (waarschijnlijk omdat ze er ook niet zijn).
3. Ook de opperbevelhebber van het Turkse leger in het Oosten gedurende de relocaties in 1915, Kazım Karabekir Paşa, heeft enkele geschriften achtergelaten na zijn overlijden. In die geschriften zijn meerdere bevelen aan zijn ondergeschikten om ‘babymelk en doktoren naar de Armeense opvangkampen te sturen’. Deze kampen zijn na de Eerste Wereldoorlog ingenomen door Britse en Franse troepen en gedurende een periode van enkele tientallen jaren ook bezet gebleven. De zogenaamde “Armeense vernietigingskampen” zijn in feite dus opvangkampen waar er uiteraard mensen gestorven zijn door ziektes, vermoeidheid en ouderdom. Maar de bevelen duiden erop dat alles werd gedaan om dit tegen te gaan.
4. De meest vooraanstaande historici op het gebied van Midden-Oosten erkennen de zogenaamde “Armeense Genocide” niet. De bekende Amerikaanse historici Prof. Dr. Justin McCarthy zegt zelfs dat er na onderzoek is gebleken dat het aantal Turkse slachtoffers door Armeens geweld hoger lag dan het aantal Armeense opstandelingen die sneuvelden. Hij spreekt van een ‘guerrilla tactiek waarop er op twee manieren gereageerd kan worden; de Amerikaanse manier van de tegenpartij aanvallen (wat mislukt in de Vietnam Oorlog) en de Turkse manier van relocatie zodat ze geen hit-and-run-tactiek meer konden gebruiken omdat ze nu in de Syrische Woestijn waren’. Hij spreekt van ‘een oorlogsmaatregel en absoluut geen systematische uitroeiing’.
5. Hier zijn nog enkele historici die het idee van een zogenaamde “Genocide” wegwuiven als ‘belachelijk’ en ruil daarvoor geboycot worden door de Armeniërs en helaas ook de Europeanen. Prof. Dr. İlber Ortaylı, Prof. Türkkaya Ataöv en Prof. Dr. Bernard Lewis; alleen al Prof. Ataöv heeft 77 boeken geschreven waarin hij de zogenaamde “Armeense Genocide” met feiten ontmanteld (en zo laat zien dat het allemaal verzinsels en leugens zijn) en de relocaties uitlegt maar geen één van zijn boeken is in Europa uitgegeven, gedrukt en/of verkocht. Waarom? Het antwoord hierop is heel duidelijk, de Europanen willen het volk onwetend houden zodat er geen steun komt voor de Turkse zaak. Dit blijkt ook uit het feit dat de nieuwslezers in Nederland en België altijd vermelden dat het om ‘moslimse Turken en christelijke Armeniërs’ gaat. Dit terwijl geloof er helemaal niks mee te maken had. Waarom wordt er nooit vermeld wat voor een geloof de lokale bankovervaller of drugsdealer had? Omdat het niet relevant is, dat geldt hier ook.
6. De Armeense propaganda die beweert dat de slachtingen het beleid waren van de Osmaanse regering vraagt om bewijs dat een dergelijke beslissing inderdaad is genomen. Voor dit doel hebben de Armeniërs een aantal telegrammen geproduceerd die toegeschreven worden aan Talat Paşa en die zogenaamd gevonden zijn door de Britse strijdkrachten onder het bevel van generaal Allenby, toen zij Aleppo innamen in 1918. Men beweert dat deze gevonden waren in het kantoor van een Osmaanse ambtenaar genaamd Naim Bey en dat ze aan vernietiging waren ontsnapt door het feit dat de Britse bezetting met onverwachte snelheid plaatsvond. Enkele van deze telegrammen werden gepubliceerd in Parijs in 1920 door een Armeense auteur genaamd Aram Arondian, en ook werden zij gepresenteerd ten tijde van de Berlijnse rechtszaak tegen de Armeense terrorist Tehlirian, die Talat Paşa vermoordde. Deze rechtbank beschouwde deze documenten echter niet als bewijs en noemde deze documenten ‘van begin tot eind verzinsels, en de aanspraken die eruit voortvloeien kunnen daarom niet worden onderbouwd’.
Het feit wil dat ze ook gepubliceerd werden in de Daily Telegraph in Londen in 1922, die deze papieren eveneens beschreef als een vondst van Allenby's leger. Maar toen het Britse Ministerie van Buitenlandse Zaken naar deze papieren vroeg bij het Ministerie van Oorlog, en bij Allenby zelf, kwam aan het licht dat ze niet waren ontdekt door het Britse leger, maar dat ze geproduceerd waren door een Armeense groep in Parijs. Na bestudering van de documenten, bleek het overduidelijk dat qua formaat, schrift en woordgebruik, deze papieren op geen enkele wijze overeenkwamen met normale Osmaanse documenten en dat, bijgevolg, zij nogal slechte vervalsingen waren. Dus ook dit document kan weggegooid worden als een verzinsel en vervalsing van de Armeniërs. Gelukkig erkennen de Britse, Duitse en Amerikaanse regeringen inmiddels dat deze documenten vervalsingen zijn.
7. Armeense propagandisten hebben altijd beweerd dat, door de eeuwen heen, niet-moslims, en de Armeniërs in het bijzonder, slecht behandeld zijn door de Turken, dit teneinde steun te verkrijgen voor hun beschuldiging van de zogenaamde “Armeense Genocide” tegen het Osmaanse Rijk, omdat het anders moeilijk voor hen zou zijn om uit te leggen hoe de Turken, die ongeveer 850 jaar (1071-1915) lang in vrede met de Armeniërs hebben samengeleefd, hen plotseling wilde vernietigen. De Armeniërs hebben bovendien getracht de Turkse heerschappij uit te leggen als zijnde een voortdurende strijd tussen Christendom en Islam, om zo in alles wat zij zeggen over de Turken te worden geloofd door de moderne christelijke wereld. Wat ze redelijk gelukt is, zou ik zeggen.
8. Als we verder kijken naar de zogenaamde “onschuldige Armeniërs”, dan zien we dat de Armeniërs vanaf 1921 systematisch Turkse diplomaten hebben vermoord. De lijst hieronder is samengesteld door ‘www.armenie.nl’:
1921
(March, 15) An Armenian terrorist assassinated Talat Paşa in Berlin.
(March, 18) Misak Torlakyan killed the Minister of Internal Affairs of the Turkish State Azerbaijan, Cevanşir Han, in Istanbul.
(December, 6) Armenians killed Sait Halim Paşa in Rome.
1922
(July, 22) Cemal Paşa was killed by Armenians, in Tbilisi.
1973
(January 27) An Armenian terrorist, Migirdic Yanikyan killed Mehmet Baydar, Turkish Consul General for Los Angeles and his assistant Bahadır Demir.
1975
(January 20) The Armenian Terrorist Organisation ASALA was founded.
(October 22) The Turkish Ambassador in Vienne Danış Tunalıgil was killed by Armenian terrorists.
(October 24) The Turkish Ambassador in Paris İsmail Erez and a police officer Talip Yener were killed by Armenian terrorists.
1976
(February 16) The First Secretary of Turkish Embassy in Beirut Oktay Cerit was killed by the Armenian terrorists.
(May 28) Turkish diplomatic bureau in Zurich was bombed. An Armenian called Noubar Soufoyan was arrested and condemned to 15 years in prison.
1977
(May 29) Istanbul Yesilkoy Airport and Sirkeci Station were bombed. Four people died and 31 people were injured. The attacks were undertaken by the “Extreme Armenian Movement Groups”.
(June 9) The Turkish Ambassador in Vatican Taha Carim was killed by the Armenians.
1978
(January 3) The Turkish Embassy in Brussels was bombed. The attack was undertaken by “Armenian New Resistance Organisation”.
(June 2) In Madrid, the Turkish Ambassador Zeki Kunaralp’s wife Necla Kunaralp and the ex Ambassador Besir Balcioglu were killed by the Armenians.
(July 8) In Paris, the Turkish Diplomatic Bureau and the Tourism Bureau were bombed. The attacks were undertaken by the “Armenian Genocide Justice Committee”
(August 6) Turkish General Consulate for Geneva was bombed. The attacks were undertaken by the “The Armenian New Resistance Organisation”.
(December 17) The Geneva Bureau of Turkish Airlines was bombed by ASALA.
1979
(April 15) The Greek government approved “The Monument of Armenian Revenge” to be erected in Nea Simirna Square in Athens.
(August 22) Assistant Consul Niyazi Adali in Geneva was assassinated by ASALA, in the attack three other people were killed.
(August 27) Turkish Airlines Bureau in Frankfurt was bombed by ASALA.
(October 4) Turkish Airlines Bureau in Copenhagen was bombed by ASALA.
(October 12) The son of Ozdemir Benler, the Turkish Ambassador in Amsterdam, Ahmet Benler was killed in The Hague.
(December 22) The Tourism Counsellor of Paris Embassy Yilmaz Copan was killed by Armenians.
1980
(January 10) ASALA bombed Turkish Airlines’ Bureau in Tehran.
(February 6) Ambassador Dogan Turkmen was injured in an armed attack in Bern.
(March 10) Armenian terrorists bombed the Turkish Airlines Bureau in Rome. Two Italians died; 14 Italians injured.
(April 8) During meeting in Sayda, ASALA declared the Kurds as their blood brothers by claiming there were resemblances between the two communities.
(April 17) The Turkish Ambassador in Vatican Vecdi Turel was attacked by the Armenians, and his police officer Tahsin Guvenc was injured.
(April 19) ASALA attacked the Turkish Consulate in Marseille.
(July 31) The Turkish Administrative Attaché Galip Ozmen and his daughter Neslihan Ozmen were killed by the Armenian terrorists.
(August 5) The Turkish Consulate in Lyon was stormed by the Armenian terrorists and Kadir Atilgan, Ramazan Sefer, Kavas Bozdag and Huseyin Toprak were killed.
(September 26) Turkish Press Attaché in Paris Selcuk Bakkalbasi was attacked by the Armenians and he was badly injured.
(November 10) ASALA attacked to Turkish Consulate in Strasbourg.
(December 17) Turkish Ambassador in Sidney, Sarik Arkyan and his police officer Engin Saver were killed.
1981
(January 13) Armenian terrorists had put a bomb into the car of Ahmet Erbeyli Counselor of Finance in Paris Embassy. He survived by chance.
(March 4) The Administrative counsellor of Turkish Embassy in Paris, Resat Morali and imam Tecelli Ari were killed by the Armenians.
(April 3) The Armenians shot Cavit Demir the administrative counsellor of the Turkish Embassy in Copenhagen; he was luckily survived with injuries.
(June 9) The Secretary of the Turkish Embassy in Geneva Mehmet S. Yerguz was killed by ASALA.
(September 24) The Armenian terrorists stormed the General Consulate in Geneva; and killed police officer Cemal Ozen.
(October 3) The Second Secretary of Turkish Embassy in Rome was attacked by Armenian terrorists; he was badly injured.
(November 27) “Armenian Students Union in Europe” and “Kurdish Students Association in Europe” made a joint declaration in London.
1982
(January 28) The Turkish General Consulate in Los Angeles, Kemal Arikan was killed by two Armenians Harry Sasunyan and Kirkor Saliba.
(April 8) Commerce Counselor in Ottawa Embassy Kemalttin Kani Gungor was injured by an armed attack.
(May 5) The Turkish honorary Consul for USA Boston Region Okan Gunduz was killed by Armenians.
(June 7) Erkut Akbay the administrative attaché in Lisbon Embassy was killed. On the same day, Atilla Altikat the military attaché in Ottawa, Bora Süelkan the administrative attaché to Bulgaria and chargé d'affaires of Lisbon Embassy Yurtsev Mihcioglu and his wife Cahide Mihcioglu were attacked. Turkish Ambassador in Canada Coskun Kirca was attacked as well.
(August 7) Ankara Esenboga Airport was bombed by three Armenian terrorists. Three police officers and nine civil people died. Seventy-eight people were injured. A terrorist called Levon Ekmekciyan was arrested.
(August 10) An Armenian named Artin Penik burned himself to protest Esenboga Airport Incident.
1983
(January 29) Levon Ekmekciyan was found guilty of 1982 Esenboga Airport incident and he was executed in Ankara.
Harut Levonyan and Rafi Elbekyan attacked the Turkish Ambassador in Yugoslavia and a man from Belgrade who was passing by was killed.
(June 15) Some terrorists of ASALA organisation attacked Turkish Airlines office in Paris Orly Airport. The attack resulted in the death of four Frenchmen, two Turks, an American and a Swedish person. In the incident sixty people were injured.
(June 27) Five Armenian terrorists who raided the Turkish Embassy in Lisbon were dead.
1985
(March 12) Turkish Embassy in Ottawa was raided by three Armenian terrorists. One of the Canadian civil guards was shot dead. Ambassador Coskun Kirca survived with injuries.
1991
(January 21) Armenians attacked to Hacilar City. Three Soviet soldiers and two Turkish Azeris were killed. The terrorists killed a Turkish Azeri journalist Savatin Askerova.
(April 13) In Karabagh, Armenians and Turkish Azeris fought. The Armenians bombarded Turkish Azeri villages, hundreds lives were lost.
(April 23) The Armenians bombarded Turkish Azeri villages in Susa region. Three Turkish Azeris were killed, three houses were destroyed, and three houses were demolished.
(April 26) Four Turkish Azeri civil guardians were killed. The attack was undertaken by “Karabakh Warriors”.
1992
(February 25) Armenians soldiers and the “Karabakh Warriors” terrorists occupied the city of Hocalı in Azerbayjan. During these attacks 613 Azeri Turks were ruthlessly massacred, also 487 Azeri Turks were heavily wounded and another 1275 Azeri Turks were captured and held hostage. A lot these bodies were burned by the Armenians in stead of turned over to their families.
(February 26) After the Armenian soldiers and the “Karabakh Warriors” terrorists captured the Azeri city of Hocalı, the Armenians began with the massacre of the Hocalı civilians. Thousands of unarmed Azeri Turkish children, women, elders, youths and men were brutally massacred. Before February 25th Hocalı had a population of over 7.000 residents, but after February 26th there was not one living Azeri Turk left in the city of Hocalı.
1993
The following zeven cities of Azerbayjan were occupied by the Armenians soldiers and the “Karabakh Warriors” terrorists: Ağdam, Laçın, Kelbecer, Fizuli, Cebarayıl, Zengilan ve Gubadlı.
1994
Armenia forced Azerbayjan to sign a cease-fire. This war, which was started by Armenia, resulted in the death of 30.000 people and the forced movement of more than one million people. Another result are the more than 800.000 Azeri Turks, who are knows as the “Karabak Refugees” and still life in horrible conditions in so-called secured areas. These areas belong to Azerbayjan, but are controlled by Armenia. Beside the 800.000 Azeri Turkish refugees, Armenia still occupies 25% of Azerbayjan lands.

Als we de doden hierbij optellen komen we op een aantal van meer dan duizend en niet alleen Turken maar ook symphatisanten en verwanten van de Turken (zoals de Amerikanen en de Azeri’s). Daarbij komt nog dat Armenië tot op de dag van vandaag een groot stuk land van Azerbeidzjan bezet houdt waardoor het land in tweeën gedeeld is. Om van Oost-Azerbeidzjan naar West-Azerbeidzjan moet je door Armenië (wat verboden is voor Azeri’s) of Iran (ook niet het veiligste land ter wereld). Nu vraag ik u; wie is al jaren bezig met een systematische uitroeiing van Turken?
9. Zelfs de dag 24 april is gebaseerd op totale verzinsels. Op die dag in 1915 werden er 235 Armeense leiders van de ‘Revolutionaire Comité’ (Taşnak) opgepakt, dit waren dus de rebellenleiders die met financiering en subsidie vanuit Frankrijk en Rusland onschuldige Turkse dorpen aanvielen en uitmoordden. Het was dus niet zoals de Armeniërs beweren, het begin van een “systematische genocide”. Waarschijnlijk willen de Armeniërs herdenken dat hun leiders te vroeg zijn opgepakt, omdat ze het liefst nog meer Turken afgeslacht zouden zien. Als Al-Qaida opgerold wordt, zullen de Arabieren dan ook spreken van een ‘systematische genocide tegen het Arabische volk’?
10. Nu dit allemaal gelezen te hebben, zullen veel lezers zich afvragen wat er dan met die 924.158 Armeniërs gebeurd is die naar de Syrische Woestijn gereloceerd zijn. Aan het eind van de Eerste Wereldoorlog is dat gebied bezet door Franse en Britse troepen, welke nooit iets hebben gezien wat erop zou kunnen duiden dat er sprake was van een genocide zoals in het geval van Nazi-Duitsland. Er zijn geen lijken, botten, vernietigingskampen, massagraven, skeletten of iets dergelijks gevonden. Toen niet, daarna niet en nu niet.

Wat wel gebeurde was dat vele Armeniërs met de Franse troepen (die hun tenslotte hadden voorzien van wapens) mee teruggingen naar Frankrijk, waar de grootste Armeense gemeenschap buiten Armenië woont. Een ander deel ging via het Britse Rijk naar de Verenigde Staten van Amerika, waar de één na grootste Armeense gemeenschap buiten Armenië woont. Een ander deel vertrok naar Rusland, het land dat ze samen met Frankrijk opstookte en bewapende tegen Turkije, en stichtte daar het land Armenië. Dit hoorde tot 1991 tot de Sovjet-Unie en werd pas daarna onafhankelijk. Maar er waren ook Armeniërs die terugkeerden naar Turkije, simpelweg in Syrië bleven en naar Europa vertrokken. Er moet echter opgemerkt worden dat Turkije het op twee na grootste Armeense gemeenschap buiten Armenië binnen haar grenzen heeft. Er zijn dus zeer veel overlevenden van de gedwongen verhuizing van de Armeniërs.
Recente historici schatten het totaal aan gesneuvelde Armeense rebellen die gedurende de Eerste Wereldoorlog zichzelf bewapenden met wapens uit Rusland en Frankrijk op 200.000. Terwijl de Turkse oorlogsslachtoffers in de miljoenen lopen, waarvan ongeveer 600.000 door toedoen van de Armeniërs. Het aantal slachtoffers dat tijdens de gedwongen verhuizing stierf door toedoen van ziektes, vermoeidheid of ouderdom wordt geschat op 50.000 tot maximaal 100.000.

Als laatst wil ik de Nederlandse politici, media en mensen oproepen om op te houden met ongegronde leugens tegen het Turkse volk. Hoeveel genociden zijn er gepleegd tegen het Turkse volk? De Turken zijn uit hun oorspronkelijk gebied in Mongolië en China verdreven door de Chinezen en ook in Europa waren ze niet veilig getuige de Kruistochten (1096-1683). Toen de Turken het gebied tot de poorten van Wenen veroverden als wraak, hebben ze vrijheid van godsdienst geïntroduceerd en de protestanten geholpen tegen de Katholieke onderdrukkers (zie oer-Hollands spreekwoord ‘Liever Turks dan paaps’). Zelfs de Watergeuzen in Nederland kregen hulp van de Turken tegen de Spanjaarden (tijdens de Nederlandse Opstand/Tachtigjarige Oorlog 1566-1648) bij de slag om Zeeland 1599-1604. Als dank gaf Willem’s zoon Maurits de plek van de slagveld de naam ‘Turkeye’ in 1604 en die naam draagt het tot op de dag van vandaag (het gebied ligt in de provincie Zeeland, gemeente Sluis).

De Nederlandse overheid kiest ervoor om dit niet te vermelden in de geschiedenisboeken en zodoende weet geen enkel Nederlander dat dit gebeurd is. Maar mensen als Geert Wilders, die fel anti-Turks is, krijgen volop media-aandacht. Het zet je aan het denken.

Eén derde van Europa was in bezit van de Turken gedurende een periode van 650 jaar, maar hoeveel moskeeën zijn er nog overgebleven? Inderdaad geen één… het eerste wat de christenen deden na herovering van het land waren het doden van de overgebleven Turken en het verbranden van de moskeeën. Kijk recentelijk maar naar de nazaten van de Turken in Joegoslavië (de Bosniërs), nu zijn zij aan de beurt.
Ikzelf ben er ook het levende voorbeeld van: mijn opa van vaders kant woonde in Selanik (nu Thessaloniki, Griekenland) met zijn zeven broers en ouders. Alleen hij heeft kunnen vluchten voor de Grieken tijdens de Eerste Balkan Oorlog (1912), de lichamen van zijn ouders en zeven broers zijn nooit gevonden. Mijn oma van mijn moeders kant is op zevenjarige leeftijd gevlucht uit Şumnu in Deliorman (het huidige Bulgarije), maar nadat ze heeft gezien hoe haar vader (die gouverneur was over het gebied) afgeslacht werd door de Bulgaren tijdens de Tweede Balkan Oorlog (1913).

De Turken doen precies het tegenovergestelde; de grootste kerk ter wereld (Aya Sofia) staat in Istanbul en heeft nooit schade geleden door de Turken. Net als vele honderden andere kerken in Turkije. Op dit moment is de Aya Sofia zelfs een museum, nadat het grondig gerenoveerd is. Welke moskee in Oostenrijk, Hongarije, Italië, Joegoslavië, Bulgarije, Roemenië, Oekraïne, Georgië, Rusland of Griekenland is gerenoveerd? Het antwoord is: er zijn geen moskeeën meer in die landen, die zijn allang platgebrand. Ook herbergt Turkije 26 minderheden volgens het EU-rapport, een record.

Wat de Nederlandse overheid doet is laster en zou eigenlijk met juridische stappen afgestraft moeten worden. Ik hoop dat ik sommige mensen heb kunnen overtuigen van de juistheid van de Turkse zaak en de hypocriete houding van de Europese en Nederlandse overheden ten opzichte van de Turken.


Hoogachtend,



Armand Sağ



Ermenilerin Yalanları!

Bu günleri de mi görecektik… Her sene ki gibi bu sene de 24 nisanda dünya ve özellikle Avrupa televizyonlarınde sözde “Ermeni Soykırımı”nın kabul edilmesi beni şaşkına çevirdi. Çünkü bu kendilerini tarihçi, profesör, gazeteci ve politikacı olarak kabul eden insanlar acaba bir defa olsun bu sözde “Ermeni Soykırımı”nı araştırmışlar mıdır? Bu sorunun cevabı çok basittir; kesinlikle hayır! Eğer bu insanlar Ermeni Meselesi’ni araştırmış olsaydılar, burada yazdığım gerçekleri öğrenmiş olurlardı.

1910 Yılından itibaren Ermeni çeteler silahlanıp Türk köylerini basıp, katliam yapmaya kalktılar. Tabi ki Osmanlı ve Türklerin ezeli düşmanları Ruslar, Fransızlar, İngilizler burada Ermenilere büyük yardımda bulundular. Silah olsun, para olsun, bilgi olsun; Ruslar ve Fransızlar, tıpkı İngilizler Arapları kışkırtığı gibi, Ermenileri her konuda destekleyip onları Osmanlı ve Türklere karşı kışkırttılar. Zaten bu sözde “Ermeni Soykırımı”nı ilk olarak kimler kabul etti? Evet, tahmin ettiğiniz gibi; Fransızlar ve Ruslar. Bunun ispatları her Türk konsolosu, elçi ve Türk Tarih kurultayında bulunmaktadır. Bu belgeler bize şunları da gösterir; sırf 1910-1922 yıllarında tam olarak 523.000 katledilmiş Türk var. Bu mahsum Türkleri katleden Ermeni çeteleri Avrupalı ve Amerikalılar tarafından hiç suçlu olarak görünmezler. Tabi ki onlar Türkleri insan olarak görmüyorlar!
Savaş sırasında hiç kimse isyan istemez, fakat bu Ermeni çeteleri Osmanlıların en zayıf noktalarından faydalanıp Balkan Savaşları’nda (1910-1913) isyan etmeye başladılar. Bu isyan Birinci Dünya Savaşı’nda (1914-1918) ve Kurtuluş Savaşı’nda (1919-1923) devam etmiştir. İsyan eden Ermeniler 1910 yıllarında Osmanlıları arkadan vurarak, Ruslara ve Fransızlara yardımda bulunuyorlardı. Bunun en tanılmış örneği Sarıkamış Seferi’dir, burada Ermeni çeteleri Osmanlı askerlerini besleyen köyleri basıp, köylüleri katletti. Sarıkamış dağlarında aç susuz kalan 90.000 askerimiz soğukta şehit düştüler. Gördünüz gibi Ermeniler bu savaşı zora sokuyordu ve bu yüzden onları Suriye’ye tehcir etme kararı 1915’te verilmiştir. Acaba Avrupalılar da aynısını yapar mıydı?
Avrupalıların örneklerine bakarsak, gerçeği örenmekteyiz:
1. On beşinci yüzyılda Papa tarafından ‘İnquisition’ kurulmuştur. Bu İnquisition’un görevi katolizm hıristiyanı olmayan insanları (yani Müslüman, Yahudi ve protestan hıristiyanları) işkence yaparak öldürmekti. Tam yarım milyon insan öldürülmüstür, o zamanlarda Avrupa’nın nüfusu zaten elli milyondu. Kısacası Avrupa’nın nüfusunun yüzde biri öldürülmüştür.
2. On yedince yüzyılda İspanyalılar Güney Amerika’ya gidip, orada bir katliam yaptılar. Bu İspanyalılar İnka, Aztek, Maya ve Kızılderelileri öldürmek için ‘Konquistadores’ adında bir asker grubu kurdular. Bu Konquistadores’ler bir kaç milyon İnka, Aztek, Maya ve Kızıldereli öldürdü (sayısı tam olarak bilinmiyor). Konquistadores’ler Güney Amerika’yı Hindistan zannediyordu. Bu yüzden Hindistan’daki insanları öldürüp oradan Osmanlı İmparatorluğu’nu arkadan vurmak istiyordu. Şimdi de Türklere ‘barbar ve katil’ diyorlar.
3. Dünya tarihinde Türklere (yani Selçuklu ve Osmanlılara) karşı tam yedi haçlı sefer vardır. Bu seferlerin yüzünden koskocaman bölgelerin Türk nüfusu yok edilmiştir. Hepsi haçlı seferlilerin tarafından öldürülmüştür. (Şanlı)Urfa’yı haçlılara kaptırdığımızın sebebi de bir Ermeni isyanıydı. Bu Ermenilerin yüzünden Urfa’daki (hıristiyanların Edessa şehri) bütün 250.000 Selçuklu Türkler katledildi. Bir haçlı asker sonradan bunun kitabını yazdı: ‘Urfa’da o kadar çok insan vardı ki, ancak altı günde öldürebildik. Altıncı günün sonunda hepimiz kan içindeydik, şehir merkezde dizimize kadar kanlar içinde yürüyorduk.’ Bu sadece bir örnektir, daha Kudüs’de de çeyrek milyon Selçuklu öldürülmüştür. Toplam beş milyondan fazla Türk öldürüldü.
4. Almanlar İkinci Dünya Savaşı’nda Yahudilere bir soykırım yaptılar. Hitler’in SS-akerleri tam olarak altı milyon insan (çoğu Yahudi) öldürdü.
5. Rusların diktatörü Stalin Rus halkını korkutmak amacıyla her gün kafasına göre yüz kişi seçip onları Sibirya’ya gönderiyordu. Sibirya’dan dönme şanşı yüzde yirmiden bile azdı. Stalin Hitler’in üç katını öldürdü: on sekiz milyon mahsum insan.

Bunların hepsine rağmen Türkler hiç bir zaman mahsum insanlara karşı katliam veya soykırım yapmamışlardır. Yapamazdılar değil, yapmak istemediler. Ermenilere soykırım yapmak isteyen halk, yapardı, onları başka bir yere sürmezdi.
Bu Ermeni tehciri Osmanlı İmparatorluğu’nun arşivinde vardır, hatta Talat Paşa’nın günlüğünde bile vardır. Talat Paşa Ermenileri Suriye Çölü’ne süren Paşa idi. Bu Osmanlı arşivinde ve Talat Paşa’nın günlüğüne göre tam olarak 924.158 Ermeni Suriye Çölü’ne sürülmüştür. Tabi Suriye Çölü o zamanlar daha Osmanlı toprağı idi. Fakat Ermeniler nerden iki buçuk ve üç milyon arası Ermeni Suriye Çölü’nde öldürüldü diyebiliyorlar? Bunların ispatı var mı? Hayır yok, o zaman Avrupalılar niye bunlara inaniyor ve Türklere asla güvenmiyorlar? Tarihte hem bize Tanrı bilir kaç katliam ve soykırım yaptılar, hem de suçu şimdi bize atmak istiyorlar. Bu ne rezalet böyle!
Osmanlı İmparatorluğu’nun 1914’te yapılan nüfus sayısına göre tam olarak ‘1.234.671 Ermeni kökenli Osmanlı vatandaş’ vardır. Biz Türkler o zaman nasıl üç milyon Ermeni öldürdük? Hepsini iki defa mı öldürdük? Öyle olsa bile üç milyona ulaşamazdık. Bir de şimdi ki duruma bakalım; Ermenistan’da üç veya üç buçuk milyon Ermeni var, yurtdışında yaklaşık bir buçuk milyon Ermeni daha var. Ermeniler diyor ki ‘Türkler üç milyon Ermeni öldürdü ve sadece yüz bin Ermeni Türkiye’den kaçarak sağ kaldı’. Bizde bunun hesabını yapalım; yüz bin tane Ermeni doksan yıl içerisinde beş milyona ulaşabilir mi? Yani doksan yılda yüzde beş bin (%5000) ile çoğalabilir mi? Bunu gerçekleştirmek için her Ermeni çifti en az on tane çocuk yapması lazım; küçük ve yaşlı Ermeniler dahil herkesin on tane çocuğu olması lazım. Bu ikinci kuşak çocukların her birinde tekrar en az on tane çocuk olması lazım. Eğer Ermeniler bu işi başarmak için, her halde günlerini yatakta geçerdiler. Siz de anladınız ki bu iş imkansız, yüz bin tane Ermeni doksan yılda yüzde beş bin ile çoğalarak beş milyona ulaşamazlar. İmkansız!
Başka bir noktaya gelirsek, bir de bunu öğreniriz. Türkiye’de hala yüz binlerce Ermeni var, Ermenilerin başpatriki (yani Ermeni Gregoryan Kilisesi’nin başı) dahil. Bu Ermeni başpatrikin ailesi kaç asır İstanbul’da oturuyor ve hiç bir zaman Türkler tarafından kötülük görmemiştir. Türkiye’de en az yüzlerce Ermeni kilisesi var, bunlar hiç bir zaman kapanmamıştır. Fakat Hitler Yahudileri öldürmek istediğinde ilk önce bütün Yahudi binaları kapattırdı ve Yahudi liderleri tutuklattı. Bakıyoruz ki Türkiye’de böyle birşey hiç olmamıştır. Türkiye’deki Ermeni başpatriki sözde “Ermeni Soykırımı”nı zaten kabul etmiyor, yurtdışındaki Ermeniler bunun üstüne ona tehditler ve hakaretler yağdırdı. Hatta ‘sen artık Türkleşmişsin!’ diye bağran da oldu. Bu ‘Türkleşmişsin’ kelimesini gittikçe daha da çok duyuyoruz. Yurtdışındaki Ermeniler Türkiye’deki sözde “Ermeni Soykırımı”nı kabul etmeyenlere ve Ermeni yalanları desteklemeyenlere Ermenilere ‘siz artık Türkleşmişsiniz’ ve ‘sizi artık Ermeni olarak kabul etmiyoruz’ diyorlar. Sadece ve sadece gerçeği söyledik ve düşündükleri için hakaret ve tehditlere mahruz kaliyorlar. Aslında bu yurtdışındaki Ermeniler Türkiye’ye gelse, İstanbul ve Anadolu’daki yüz binlerce Ermeni kilise ve okuları görürler, tabi görmek isteyenler!

Son olarak Ermeni çetelerin vahşi işkence ve katliamlarndan bir örnek daha veriyorum. Van’daki Özalp ve Saray ilçeleri 1915’te Ermeni çeteleri tarafından basıldı. Erkekler hemen öldürüldü, fakat kadınlar tecavüze uğradıktan sonra çocuk ve yaşlılar ile camilerde toplandılar. Bu camiler yakıldı ve içindeki insanlar yanarak can verdi. 1920’de bir Alman gazeteci Walter Bachman bu bölgelerde bulunan yanmış, kül olmuş cesetlerin daha doğrusu kemiklerin fotoğraflarını çekmiş ve bu korkunç fotoğraflar Genel-Kurmay Başkanlığı Arşivi’nde saklanmaktadır. Bu bölgede cesetler hariç büyük sayıda merme, kurşun ve silah bulunmuştur, bu bulunanlar hepsi Rus malı çıktı. Demek ki o anda Osmanlı Türklere yenilen Ruslar Ermenileri Türklere düşürmek amacıyla, onlara silah ve para verdi.
Başka örnek verelim; Maraş’a (o zaman ki Süleymanlı Maraş, şimdi ki KahramanMaraş) bağlı olan Zeytun köyündeki katliamın şahidi olan Hanım Hatun diye bir vatandaşın açıklaması vardır: ‘Ermeni çetelerin lideri bana “çocuklarını öldürmezsin, önce gözünün önünde üç çocuğuna tecavüz ederiz. Daha sonra onları öldürüp sıra sana gelir.” dedi. Bunun üstüne çocuklarımı korumak için onları boğazlayarak öldürmek zorunda kaldım. Ben kendi üç özçocuklarımı boğazlarken, Ermeniler toplanıp, avasları çıktığı kadar güldüler. Sözlerini tutmadılar, benim küçük çocuklarımın cesetlerinin hırslarına geçtiler. Ondan sonra bana da teker teker tecavüz ettiler, dövdüler ve bıçakladılar. Maalesef ölmedim ve bu hatıralarla yaşamak zorundayım.’ Bu korkunç gerçekleri Avrupalılar asla açıklamıyorlar, fakat Zeytun köyündeki tek Türk şahidimiz Hanım Hatun daha çok vahşi ve korkunç olaylar görmüştür: ‘Başka kadınlara da aynısını diyorlardı, onlar çocuklarını öldürmek istemeyince Ermeniler hem kadınlara, hem çocuklarına tecavüz ediyorlardı ve ondan sonra onlara işkence yaparak öldürüyorlardı. Yanımdaki kadın hamileydi ve Ermeniler aralarında tartışmaya başladılar; bebek kız mı, erkek mi? Sonunda kılıçla kadının göbeğini kestiler ve baktılar. Bebek anında öldü, fakat kadın kan kayıp ederek yavaş ve acı şekilde can verdi.’
Hanım Hatun’un açıklaması Genel-Kurmay Başkanlığı Arşivleri’nde bulunmaktadır, bu olay harıç yüz binlerce açıklama daha vardır. Hepsi Ermeni çetelerin vahşi şiddetini anlatıyor.

Sıra şimdi Ermenilerin sözde ‘belgelerine’ geldi:
1. Mavi Kitap. Bu kitap İngiliz tarihçiler Arnold Toynbee ve James Bryce tarafından yazılmıştır. Şimdi bunun ilginç tarafı da var, 1975 yılında vefat eden Arnold Toynbee yetmiş yıllarda Türkiye ve Suriye Çölü’nde araştırma yaptı. Bu araştırmadan sonra Türkiye hükümetinden özür dileyip, Mavi Kitabı ‘palavra’ olarak değerlenmiştir. Ayrıca İngiliz hükümeti kendisine yanlış bilgi verdiğini ve Türkleri kötülemek için kendisine başkı yapıldığını belirtti. Yani tıpkı Amerikanların dünyaya Irak ve Saddam Hüseyin’i kötülümek amacıyla yanlış bilgi verdiği ise (çünkü Irak’ta hiç bir bomba veya tehlikeli maddeler bulunamadı), İngilizler Türklerin hakkında da aynısını yapmıştır. Fakat ne yazık ki Arnold Toynbee’nin açıklaması ve Türklerden özür dilemesi Avrupa’da hiç açıklanmamıştır.
2. Bir başka İngiliz tarihçi ise Andrew Mango ve bu da İngiliz hükümeti aynı şekilde suçlamaktadır: ‘İngiliz hükümeti Birinci Dünya Savaşı’nda haklı çıkmak için ellinden geleni yapmıştır. Türkleri de bu yüzden kötülemek istemiştir ve aslında hala da kötülemeye devam etmektedir.’ Andrew Mango sözde “Ermeni Soykırımı”nı bağımsız bir araştırmadan sonra kabul etmedi, fakat İngilizler kendi okul ve üniversitelerinde halen gerçekten olmuş gibi anlatıyorlar. Andrew Mango bu tehciri Amerikanların Japon asılı vatandaşlarına yaptığınla mukayese ediyor. Çünkü Amerikanlar İkıncı Dünya Savaşı’nda Pearl Harbour saldırısından sonra binlerce Japon asılı Amerikan vatandaşı batıdan doğuya göndermiştir, sırf batıda Japon askerlere yardımda bulunmamaları için. Sayın Andrew Mango Türklerin aynısını yaptığını söylüyor. Ayrıca Ermeniler ve Ermenileri destekleyenleri pek inandırıcı bulmuyor: ‘Ermeniler her sene ölü sayısını çoğaltiyor, 1918’de Encyclopedia Britannica’ya göre 600.000 Ermeni ölmüştü, 1968’de aynı Encyclopedia Britannica’da 1.500.000 Ermeni öldü yazıldı. Şimdi yirmi birinci yüzyılda üç milyon öldürülmüş Ermeni yazılıyor.’ Bu abartmalar elbette ispatsız yapılıyor, çünkü bu sözde “Ermeni Soykırımı”nın yeri bile belli değil, bırak cesetler ve öldürme kampları bulunsun. Zaten olmayan bir soykırımın cesetleri ve öldürme kampları bulunamaz.
3. Kazım Karabekir Paşa, Osmanlı İmparatorluğu’nun Doğu Ordu Komutanı, 1915’de tehciri kontrol eden başkomutanı idi. Kazım Karabekir Paşa’nın belgelerinde onun emirleri yazmaktadır, bu emirlerin bir çoğu: ‘Ermenilere yeterince doktor ve bebek sütü gönderin. Onlara hiç zarar vermeyen ve zarar verdirmeyin, Ermenileri korumak için elinizden geleni yapın. Ayrıca Ermenilere çadır kurun, orada ikamet ederler.’ Bu yardım amcıyla kurulan çadırlar Birince Dünya Savaşı’nın sonunda Fransız ve İngiliz askerler tarafından işgal edilmiştir. Ermenilerin “öldürme kampları” olarak nitelendirdiği kamplar aslında Türkler tarafından kurulan yardımcı çadır kamplarıydı. Eğer Fransız ve İngiliz askerleri Ermenilerin iftiralarını ispatlıyabilseydi, bunu seve seve yaparlardı. Demek ki böyle “öldürme kampları” diye birşey bulunmamıştır, sadece yardımcı amacıyla kurulan çadır kampları. Şimdi bu kamplarda insanlar öldü mü? Evet öldü, her zaman ki gibi insanlar yaşlılıktan, yorgunluktan ve hastalıklardan ölmüştür. Fakat bunları önlemek için her şey yapılmıştır, yoksa Kazım Karabekir Paşa neden ‘doktor ve bebek sütü gönderin’ emiri versin!
4. Orta Doğu tarihinde en ünlü, en meşhur ve en tanılmış tarihçiler sözde “Ermeni Soykırımı”nı zaten kabul etmiyorlar. Amerikan tarihçi Profesör Dr. Justin McCarthy bunlardan sadece biridir. Sayın McCarthy’nın araştırmasına göre Ermeniden çok, Türk ölmüştür. Bu Türklerin büyük bir kısma da Ermeni şiddetin sayesinde ölmüstür. Ermenilerden sadece suçlu olanlar idam edildiği, hastalık ve yorgunluktan ölen Ermeni sayısı Türk ölü sayısından çok daha az olduğu sayın Justin McCarthy’nın araştırmasından sonra ortaya çıkmıştır. Ayrıca Justin McCarthy: ‘böyle durumlarda iki seçeneğin vardır, ya bu isyan ve gerilla yapanlar ile çatışacaksın tıpkı Amerikanların Vietnam’da uyguladığı taktik, fakat Amerikanlar sonunda yenildi. Ya da Türklerin yaptığı gibi, isyancıları başka bir yere göndereçeksin ki artık zarar vermesinler, çünkü Suriye Çölü’nde artık kaçacak veya saklanacak yer yoktur.’diyerek, Türk taktikleri taktir etmektedir. ‘Bu bir savaştı, savaşta herşey olabiliyor fakat Türkler yine ellerinden geldiği kadar zarar vermemeği çalıstılar ve o yüzden bu olaylar kesinlikle bir “soykırım” olarak değerlendirilemez’.
5. Justin McCarthy hariç pek çok tarihçi sözde “Ermeni Soykırımı”nı kabul etmiyor. Maalesef Ermeniler ve ne yazık ki Avrupalılar bu tarihçilerin ispatlarına embargo koydular. Prof. Dr. İlber Ortaylı, Prof. Türkkaya Ataöv en Prof. Dr. Bernard Lewis gibi usta tarihçilerin yazıları Avrupa’da yasaklanmıştır. Sırf Prof. Ataöv bu konuyla ilgili yetmiş yedi kitap yazmıştır, ama ne yazık ki bütün kitapları Avrupa’da yasaktır hatta hiç basılmamıştır. Aslında bu kitaplar sözde “Ermeni Soykırımı” iftiraları ispatlarla ve resmi belgelerle yalanlamıştır. Osmanlıların tehcir sebeblerini anlatmıştır, fakat maalesef o yetmiş yedi kitabın hiç biri Avrupa’da başıl veya satılmamıştır. Avrupalılar bunu niye yapıyorlar diye sorarsanız; cevabı şu. Avrupa’nın hükümetleri Avrupa halkını bilgisiz ve cahil bırakmak istiyorlar ki Türk düşmanı kalsın. Bir örnek isterseniz, her hangi bir Hollanda, Belçika veya Alman televiziyonu seyredebilirsiniz; orada her zaman söylerler ‘Müslüman Türkler hıristiyan Ermenileri katletti’. Ancak bu bir din meselesi değildi, ama insanları Türk ve Müslüman düşmanı yapmak için böyle anlatıyorlar. Eğer din o kadar önemli ise, niye her hırsız ve katilin dinini televiziyonda söylemiyorlar? Önemli değil ise dini karıştırmasınlar, bu konuda dinin hiç bir alakası yok!
6. Ermeni iftiracılar elbette kendilerini haklı çıkartmak amacıyla, bir kaç tane sahte belge üretmişlerdir. Bu belgeleri sözde Talat Paşa ‘yazmışmış’ ve İngiliz Ordu Komutanı Allenby bulmuşmuş gibi göstermek istediler. Bu Allenby o belgeleri 1918’de Halep’i feth ettiğinde bulmuşmuş. Oradaki Osmanlı elçi Naim Bey bu belgeleri yanlışlıkla İngiliz ordusuna kaptırmışmış. Bir de 1920’de Paris’te sözde “Osmanlı belgeleri ve soykırım emiri” piyasaya çıktı. Bu belgelerin hepsi Talat Paşa’yı Berlin’de öldüren Ermeni terrörist Aram Arondian’ın Berlin mahkemesinde ispat olarak kulanılmak istendi. Ancak bir bağımsız araştırmadan sonra gerçek orta çıktı ve Berlin mahkemesi bu belgeleri ‘baştan sona kadar yalan ve o bakımdan gerçek resmi belge olarak nitelendirmiyoruz’ diye bir açıklama yapmıştır. Gerçek 1922’de Londra Daily Telegraph’ta ortaya çıktı, bu gazete Ermenilerin sahte belgelerini Allenby tarafından bulunduğunu söylerken, İngiliz Dışişler Bakanlığı Harp Bakanlığı’ndan bu belgeleri istedi. Fakat Harp Bakanlığı bu belgeleri arşivinde bulamayınca, Allenby’ye sordular. Bu sorunun üzerine Allenby ‘ben hiç böyle belge bulmadım ki’ diyence, bu belgelerin aslında sahte Ermeni belge olduğu ortaya çıktı. Sonunda Paris’deki Ermeniler bir kaç belge yapıp bunları İngiliz hükümetine gönderdi. Bu belgeleri kontrol ederken; büyüklüğu, yazısı, grameri ve sözcükleri hiç diğer Osmanlı belgelere benzemeyince, o belgelerin sahte olduğu ispatlanmış oldu. Allahtan İngiliz, Alman ve Amerikanlar bu belgelerin sahte olduğunu ve Osmanlıların böyle bir emiri veya belgesi olmadığını kabul etmiştir.
7. Başka bir Ermeni yalanı ise, Türklerin Müslüman olmayanlara ve özellikle Ermenilere çok kötü davrandıklarıdır. Bu yalanların amacı tabi sözde “Ermeni Soykırımı”nı daha inandırıcı yapmak, yoksa Türkerin (yani hem Osmanlılar, hem Selçuklular) sekiz yüz elli sene (1071-1915) sonra niye durup durup Ermenileri yok etmek istesinler? O yüzden Ermeniler Türklerin her zaman kendilerine kötü davrandığını söylerler, fakat eğer Hitler dört senede altı milyon Yahudı öldürebildiyse, Türkler sekiz yüz elli senede elbette bir milyon Ermeni öldürebilirdi. Ama bunu yapmak istemediler, şimdi Ermeniler konuyu saptırarak ‘Müslüman Türkler ve hıristiyanlar zaten her zaman düşmandılar, o yüzden Türkler hıristiyan Ermenileri katlettiler’ diyorlar. Böyle yaparak kendilerini hıristiyan Avrupalılara daha inandırıcı göstermek istiyorlar ve sonuçta Ermeniler maalesef amaçlarına ulaşmıştır, çünkü Avrupalılar ne yazık ki Türkleri (ve Müslümanları) ‘korkunç barbar yaratık’ olarak görüyorlar!
8. Şimdi biz bu sözde “mahsum Ermeniler”e bakarsak, 1921’den itibaren bir çok Türk vatandaş, diplomat ve politikacı korkunç ve vahşi şekilde Ermeniler tarafından öldürüldüğü ortaya çıkmaktadır. Bu iğrenç cinayetleri ‘www.armenie.nl’de görmekteyiz:
1921
(15 Mart) Ermeni terrörist Aram Arondian Talat Paşa’yı Berlin’de öldürdü.
(18 Mart) Misak Torlakyan Azerbaycan Türk Devleti’nin İçişler Bakanı Cevanşir Han’ı İstanbul’da öldürdü.
(6 Aralık) Sait Halim Paşa Roma’da Ermeni terröristler tarafından öldürüldü.
1922
(22 Temmuz) Cemal Paşa Tiflis’te Ermeni terröristler tarafından öldürüldü.
1973
(27 Ocak) Ermeni terrörist Migirdic Yanikyan Los Angeles Türk Elçisi Mehmet Baydar ve yardımcısı Bahadir Demir’i öldürdü.
1975
(20 Ocak) Ermeni Terrör Örgütü ASALA kurulmuştur.
(22 Ekim) Viyana Türk Elçisi Danış Tunaligil Ermeni terröristler tarafından öldürüldü.
(24 Ekim) Paris Türk Elçisi İsmail Erez ve güvenliği Talip Yener Ermeni terröristler tarafından öldürüldü.
1976
(16 Şubat) Beyrut Türk Konsolosluğu’nun Birinci Sekreteri Oktay Cerit Ermeni terröristler
tarafından öldürüldü.
(28 Mayıs) Zürih Türk Diplomat Bürosu Ermeni terröristler tarafından bombalandı. Ermeni terrörist Noubar Soufoyan tuttuklanıp, on beş sene hapis cezasına çarptırıldı.
1977
(29 Mayıs) İstanbul Yeşilköy Havaalanı ve Sirkeci İstastyonu Ermeni terröristler tarafından bombalandı. Dört kişi can verdi, otuz bir kişi yaralandı, bu saldırıya “Aşırı Ermeni Hareket Grubu” (Extreme Armenian Movement Groups) sahip çıktı.
(9 Haziran) Vatikan Türk Elçisi Taha Carım Ermeni terröristler tarafından öldürüldü.
1978
(3 Ocak) Brüksel Türk Konsolosluğu Ermeni terröristler tarafından bombalandı. Bu saldırıya “Yeni Ermeni İsyan Örgütü” (Armenian New Resistance Organisation) sahip çıktı.
(2 Haziran) Madrid Türk Elçisi Zeki Kunaralp’ın eşi Necla Kunaralp ve eski Elçi Besir Balcioglu Ermeni terröristler tarafından öldürüldü.
(8 Temmuz) Paris Türk Diplomat Bürosu ve Turizm Bürosu Ermeni terröristler tarafından bombalandı. Bu saldırıya “Ermeni Soykırım Gerçeği Komitesi” (Armenian Genocide Justice Committee) sahip çıktı.
(6 Ağustos) Cenevre Türk Başkonsolosluğu Ermeni terröristler tarafından bombalandı. Bu saldırıya “Yeni Ermeni İsyan Örgütü” (Armenian New Resistance Organisation) sahip çıktı.
(17 Aralık) Cenevre’deki Türk Hava Yolları Bürosu Ermeni terröristler tarafından bombalandı. Bu saldırıya ASALA sahip çıktı.
1979
(15 Nisan) Yunan hükümeti “ Ermeni İntikam Anıttı”nı (The Monument of Armenian Revenge) inşaat etme kararı vermiştir. Bu anıt Atina’nın Nea Simirna Merkezinde yapılmıştır.
(22 Ağustos) Cenevre Türk Elçinin yardımcısı Niyazi Adalı Ermeni ASALA terröristler tarafından öldürülmüştür. Bu saldırıda üç kişi daha öldürülmüştür.
(27 Ağustos) Frankfurt’taki Türk Hava Yolları Bürosu Ermeni terröristler tarafından bombalandı. Bu saldırıya ASALA sahip çıktı.
(4 Ekim) Kopenhag’taki Türk Hava Yolları Bürosu Ermeni terröristler tarafından bombalandı. Bu saldırıya ASALA sahip çıktı.
(12 Ekim) Amsterdam Türk Elçisi Özdemir Benler’in oğlu Ahmet Benler Ermeni terröristler tarafından Lahey’de (Den Haag) öldürüldü.
(22 Aralık) Paris Türk Konsolosluğu’nun Turizm Danışmanı Yilmaz Copan Ermeni terröristler tarafından öldürüldü.
1980
(10 Ocak) Tahran’taki Türk Hava Yolları Bürosu Ermeni terröristler tarafından bombalandı. Bu saldırıya ASALA sahip çıktı.
(6 Şubat) İsvicre Türk Elçisi Doğan Türkmen Bern şehrinde bir Ermeni terröristin silahlı saldırısına uğradı ve yaralandı.
(10 Mart) Roma’daki Türk Hava Yolları Bürosu Ermeni terröristler tarafından bombalandı. İki İtalyan can verirken, on dört İtalyan yaralandı.
(8 Nisan) ASALA’nın Sayda Toplantısında Ermenliler Kürtleri ‘kardeş halkı’ olarak kabul etmiştir. ASALA’ya göre Kürtler ve Ermeniler aslında aynı ırktandır.
(17 Nisan) Vatikan Türk Elçisi Vecdi Türel ve güvenlik komutanı Tahsin Güvenç bir Ermeni terröristin silahlı saldırısına uğradı ve yaralandı.
(19 Nisan) Marsilya Türk Konsolosluğu Ermeni terröristler tarafından basıldı. Bu saldırıya ASALA sahip çıktı.
(31 Temmuz) Türk Müfettiş Büro üvesi Galip Özmen ve kızı Neslihan Özmen Ermeni terröristler tarafından öldürüldü.
(5 Ağustos) Lyon Türk Konsolosluğu Ermeni terröristler tarafından basıldı. Kadir Atılgan, Ramazan Sefer, Kavaş Bozdağ ve Hüseyin Toprak bu saldırıda öldürülmüştür.
(26 Eylül) Paris Türk Medya Büro üvesi Selçuk Bakkalbaşı Ermeni terröristlerin silahlı saldırısına uğradı ve ağır yaralandı.
(10 Kasım) Strazburg Türk Konsolosluğu Ermeni terröristler tarafından basıldı. Bu saldırıya ASALA sahip çıktı.
(17 Aralık) Sidney Türk Elçisi Sarık Arkyan ve güvenliği Engin Saver Ermeni terröristler tarafından öldürüldü.
1981
(13 Ocak) Paris Türk Konsolosluğu’nun Mali İsler Memuru Ahmet Erbeyli’nin arabasına Ermeni terröristler tarafından bomba koyulmuştur. Şanş eseri Ahmet Erbeyli hayatını kaybetmedi.
(4 Mart) Paris Türk Konsolosluğu’nun Mali Müfettişi Resat Moralı ve Türk Diyanet Vakfı’nın imamı Tecelli Arı Ermeni terröristler tarafından öldürüldü.
(3 Nisan) Kopenhag Türk Konsolosluğu’nun Mali Müfettişi Cavit Demir Ermeni terröristler tarafından vurularak ağır yaralanmıştır.
(9 Haziran) Cenevre Türk Elçisi’nin Sekreteri Mehmet S. Yerguz Ermeni terröristler tarafından öldürüldü. Bu saldırıya ASALA sahip çıktı.
(24 Eylül) Cenevre Türk Başkonsolosluğu Ermeni terröristler tarafından basıldı. Bu saldırıda güvenlik komutanı Cemal Özen hayatını kaybetti.
(3 Ekim) Roma Türk Konsolosluğu’nun İkinci Sekreteri Ermeni terröristin silahlı saldırısına uğradı ve ağır yaralandı.
(27 Kasım) “Avrupa Ermeni Ögrenciler Birliği” (Armenian Students Union in Europe) ve ”Avrupa Kürt Ögrenciler Toplumu” (Kurdish Students Association in Europe) Londra’da artık beraber çalışacağını açıkladı.
1982
(28 Ocak) Los Angeles Başkonsolosluğu Kemal Arikan iki Ermeni terrörist Harry Sasunyan ve Kirkor Saliba’nın silahlı saldırısına uğradı ve yaralandı.
(8 Nisan) Ottawa Türk Konsolosluğu’nun Tanıtım Danışmanı Kemalettin Kani Güngör Ermeni terröristin silahlı saldırısına uğradı ve yaralandı.
(5 Mayıs) Boston bölgesinin Türk Konsolos’u Okan Gündüz Ermeni terröristler tarafından öldürüldü.
(7 Haziran) Lizbon Türk Konsolosluğu’nun Muhasebecisi Erkut Akbay Ermeni terröristler tarafından öldürüldü. Aynı günde Asker Müsteşarı Atilla Altıkat Ottawa’da, Muhasebe Müsteşarı Bora Süelkan Bulgaristan’da ve Lizbon Türk Konsolosluğu’nda görevli memur Yurtsev Mihcioğlu eşi Cahide Mihcioğlu Ermeni terröristin silahlı saldırısına uğradı ve yaralandılar. Ayrıca Kanada Elçisi Coskun Kirca da Ermeni terröristin silahlı saldırısına uğradı ve yaralandı.
(7 Ağustos) Ankara Esenboğa Havaalanı üç Ermeni terrörist tarafından bombalandı. Üç polis memuru ve dokuz civil hayatını kaybetti. Ayrıca yetmiş sekiz kişi daha yaralandı. Ermeni terrörist Levon Ekmekciyan tuttuklandı.
(10 Ağustos) Ermeni Artin Penik Esenboğa Havaalanı’ndaki olayı protesto etmek amacıyla kendisini yaktı.
1983
(29 Ocak) Levon Ekmekciyan 1982’de Esenboğa Havaalanı’ndaki bombalı saldırıdan suçlu bulundu ve Ankara’da idam edildi. Aynı gün Harut Levonyan ve Rafi Elbekyan Belgrat Türk Konsolosluğu bastı. Bu olayda Türk Konsolosluğu’nun önünden geçen mahsun bir Yugoslav adam hayatını kaybetti. Ayrıca Türk Konsolos yaralandı.
(15 Haziran) Paris Orly Havaalanı’ndaki Türk Hava Yolları Bürosu Ermeni terröristler tarafından basıldı. Olayda iki Türk, dört Fransız, bir Amerikan ve bir İsveçli hayatını kaybetti, ayrıca atmış kişi yaralandı. Bu saldırıya ASALA sahip çıktı.
(27 Haziran) Lizbon Türk Konsolosluğu basmak isterken, beş Ermeni terrörist Türk güvenlik güçleri tarafından vuruldu ve öldürüldü.
1985
(12 Mart) Ottawa Türk Konsolosluğu üç Ermeni terrörist tarafından basıldı. Konsolos kendisi yaralandı ve bir Kanadalı güvenlik adamı canından oldu.
1988
Ermenistan Karabağ'ın Azerbaycan’ın yerine kendilerine bağlanması için harekete geçtiler. Bu olaylarda 1988 yılında yüzden fazla Azeri Türk öldürüldü.
1991
(21 Ocak) Ermenistan Türk Devleti Azerbaycan’a saldırdı ve Hacılar şehri işgal edildi. Bu saldırıda iki Azeri Türk ve üç Sovyet askeri hayatını kaybetti. Ayrıca Azeri Türk gazeteci Savatin Askerova öldürüldü.
(13 Nisan) Ermenistan Karabağ’ı işgal etti, ağır çatışmalarda yüzlerce Azeri Türk şehit düştü. Akşam üstü Ermeniler Karabağ’ı uçak ile bombaladılar. Yüzlerce mahsun Azeri Türk hayatını kaybetti.
(23 Nisan) Ermenistan Susa’yı işgal etmek isterken, yine uçaklı saldırı oluşturdu. Ermeniler üç Azeri Türk öldürdü, üç evi bombayla yerle bir etti ve üç ev yıktı. Bunun üstüne yakında ki Azeri Türk köyleri de bombaladı.
(26 Nisan) Dört Azeri Türk Ermeni terrörist tarafından şehit edildi. Ermenistan Azerbaycan bölgeleri işgal etmeye devam etti. “Karabağ Savaşcıları” diye bir terrör örgütü kuruldu, amaçları Azerbaycan’ı ve Azeri Türkleri yok etmektir.
1992
(25 Şubat) Ermeni askerler “Karabağ Savaşcıları” terrör örgütüyle Azerbaycan’ın Hocalı kentini işgal etti. Bu saldırıda 613 Azeri Türk hunharca katledildi, ayrıca 487 Azeri Türk ağır yaralandı ve 1275 Azeri Türk ise rehin alındı. Bu şehitlerin bir çoğunun cesetleri yakılmıştır.
(26 Şubat) Ermeni askerler “Karabağ Savaşcıları” terrör örgütüyle Azerbaycan’ın Hocalı kentini elle geçirdikten sonra binlerce sivil, eli silahsız Azeri Türkü çocuk, kadın, ihtiyar ve genç ayrımı yapmadan katletti. Hocalı’nın resmi nüfusu 25 şubattan önce 7.000 idi, 26 şubattan sonra ise Hocalı’da sağ bir Azeri Türk kalmadı.
1993
Azerbaycan'ın 7 şehri Ağdam, Laçın, Kelbecer, Fizuli, Cebarayıl, Zengilan ve Gubadlı Ermeni askerler ve “Karabağ Savaşcıları” terrör örgütü tarafından işgal edildi.
1994
Ermenistan Azerbaycan’a zorla ateşkes imzalattı. Bu Ermenistan tarafından başlatılan savaşta 30 bin kadar insan hayatını kaybetti, 1 milyonu aşkın insan göç etmek zorunda kaldı. Ayrıca “Karabağ kaçgınları” olarak bilinen yaklaşık 800 bin mülteci Azeri Türk, halen Azerbaycan’ın güvenli bölgelerinde zor şartlar altında yaşamını sürdürüyor. Daha halen Azerbaycan toprağının yaklaşık yüzde 25’i Ermenistan tarafından işgal altında.

Bu listedeki ölü sayısını hesaplarsak, 31 bini geçmektedir. Bu şiddet sırf Türk halkına değil, Türk ırkına ve Türkleri tuttan herkese uygulanmaktadır. Yani Azeri Türkler ve Amerikanlara da uygulaniyor. Yeter değilmiş gibi Ermeniler daha hala Türk Devleti Azerbaycan’ın büyük bir bölgesini (Karabağ ve çevresini) işgal etmektedir. Bu işgal sayesinde Azerbaycan iki bölünmüstür, Doğu Azerbaycan’dan Batı Azerbaycan’a gitmek için Azeri Türkler ya Ermenistan’dan geçmeleri lazım (fakat bu Türkler ve Azeri Türkler için yasaktır) veya İran’dan. Şimdi İran da dünyanın en güvenli ülkesi olmadığı için ve bir çok zorluk çıkartığı için, Azeri Türkler ailelerine ziyaret edemiyorlar. Yani kim kime savaş, şiddet ve soykırım işliyor?
9. Ermenilerin ‘24 nisan’ tarihi bile uydurulmuştur. 1915’te bu tarihte bir soykırım emiri değil, bir idam emiri verilmiştir. O gün ihtilalci örgütü “Ermeni Devrimci (Taşnak) Komitesi”nin tam 235 ihtilatci lideri tuttuklanmıstır, bu Ermeniler işte 1910 yılından itibaren Türk köyleri basıp, Türkleri katlediyordu. Yani Ermenilerin dediği gibi o gün Ermenilere karşı bir soykırım işlenmemiştir, sadece 235 ihtilalci terröristin idamı idi. Ermeniler niye bu günü seçtiler diye sorarsanız, Ermeniler aslında o gün ihtilalci liderlerin tuttuklanmasını anıyorlar. Çünkü Ermeniler ‘keşke o liderlerimiz yakalanmazsaydı da, çok daha fazla Türk öldürebilseydik’ diye düşünüyorlar! Mukayiz edersek; Al-Qaida’nın liderleri yarın yakalanırsa, Arab halkı ‘bize soykırım yaptılar’ diye bağrabilir mi?
10. Bu noktada okuyanlar şimdi kendilerine şu soruya soruyordur ‘o 924.158 Ermeni ile ne oldu Suriye Çölü’nde?’ Ben şimdi cevabı vereceğim; Birinci Dünya Savaşı’nın sonunda Fransız ve İngiliz ordusu Osmanlı İmparatorluğu’nun Arab bölgelerini işgal etmiştir. Yani Suriye Çölü de bu askerler tarafından işgal edilmiştir, fakat o bölgede hiç Nazi Almanya’daki gibi soykırım kampı, kurbanı, ceseti, iskeleti, katledilmiş insanlar falan filan bulunmamıştır. Ozaman bulunmadı, ondan sonra bulunmadı ve daha halen böyle bir şey bulunmamıştır. Tabi ki olmayan şeyi bulamazsın!
Eğer Osmanlıların düşmanları İngilizler ve Fransızlar öyle bir şey görseydiler, bunu hemen dünyaya açıklamaz mıydılar? Tıpkı Amerikanların Nazi-Almanya’nın vahşi Yahudi soykırımını hemen açıkladığı gibi. En azından bir tane fotoğraf çekerlerdi, ama dediğim gibi: olmayan bir şeyi bulamazsın!
Suriye Çölü’ndeki Ermenilerin bir kısmı Fransız ordusunla beraber Fransa’ya dönmüştür, o yüzden şimdi Ermenistan hariç en çok Ermeni Fransa’da dır. Zaten Fransızlar Ermenileri Osmanlılara karşı kışkırtmıştı ve o yüzden Ermeniler, Osmanlıları yenemeyince, Fransa’ya göç etmiştir. Suriye Çölü’ndeki Ermenilerin başka bir kısmı ise İngiliz ordusuyla beraber İngiltere’ye ve ordan Amerikan Birleşik Devletleri’ne göç etmiştir. Bu yüzden Fransa’dan sonra en çok Ermeni Amerika’da dır. Yine başka bir grup Ermeni Rusya’ya göç etmiştir, çünkü neticede Rusya’da onları Osmanlılara karşı kışkırtmıştı. Rusya’daki Ermeniler Ermenistan’ı kurmuştur ve o devlet 1991’de Sovyet Birliği’nin çöküşünden sonra bağımsız olmuştur. Fakat Suriye Çölü’ndeki Ermenilerin bir çoğu Türkiye’ye döndü, Suriye’de kaldı veya Avrupa’ya göç etti. Zaten dünyada Ermenistan, Fransa ve Amerika’dan sonra en çok Ermeni Türkiye’de dir, gördünüz gibi Ermenilerin hemen hemen hepsi sağ salim Birinci Dünya Savaşı’nı atlatmıştır.
Şimdi ki tarihçiler Fransızlar ve Rusların kışkırttığı, Osmanlılara karşı savaştırdığı ve o arada ölen ihtilalci Ermenilerin sayısını iki yüz bin olarak tahmin ediyorlar. Diğer tarafta Birinci Dünya Savaşı’nda milyonlarca Türk hayatını kaybetmiştir, Ermeniler tarafından ölen Türk sayısı ise altı yüz bini aşıyor. Osmanlıların tehcirinde hastalık, yorgunluk ve yaşlılık nedeni ile ölen Ermeni sayısı elli bin ve yüz bin arasındadır diye tahmin edeliyor.

Son olarak Avrupa’daki medya, insan, gazeteci ve politikacıları uyarmak istiyorum; Türk halkına karşı bu kadar iftira ve yalan uydurmayın! Türk halkı neler çekmiştir, kaç soykırım yaşamıştır? Çinliler Türklere karsı Çin Seddi yapmıştır ve böylece onları anayurdundan kovmuştur. Türkler Avrupa’ya göç ederken, Bizanslar onları yok etmek istedi fakat yenildi (Malazgırt Zaferi 1071). Bu yenilgiden sonra tüm Avrupa ayaklandı ve Türkleri yok etmek istedi (Haçlı Seferler 1096-1683). Türkler yine galip gelince, intikam olarak Viyana’ya kadar gelmiştir ve feth ettiği her yerde özgürlük, din özgürlüğü ve hürriyet getirmiştir. Bu yüzden Türkler kendileri gibi açık düşünceli protestan hıristiyanlara yardımda bulunmuştur, Hollandalılar bile Türkler’den yardım aldı. Hollandalıların bu konuda tarihi bir ata sözü bile vardır “Papa’yı destekliyeceğime, Türkleri desteklerim daha iyi” (Liever Turks dan Paaps). Hollandalılar bağımsız olmak için Habsburg İmparatorluğu’na karşı isyan etmiştir (Hollanda İsyanı 1566). Bu isyanda Padişah Kanuni Sultan Süleyman Hollandalılara maddi yardımda bulundu, Osmanlılar da zaten Habsburg İmparatorluğu’yla savaşta idi. Buna rağmen Habsburgların İspanya kolu Hollanda’yı işgal etti ve bir savaş başladı: Seksen Senelik Savaş 1566-1648. Bu savaşta Osmanlı Türkler Hollanda’ya asker bile gönderdiler ve Zelanda Zaferi’nde (1599-1604) Habsburgların İspanya koluna büyük bir yenilgi uğratılar. Hollanda İsyan lideri Maurits 1604’te bu bölgeye ‘Turkeye’ adı koymuştur ve o isim hala kulanılır. ‘Turkeye’ kenti Hollanda’nın güneyinde, Zelanda ilindeki Sluis ilçesine bağlıdır.
Ne yazık ki Hollanda hükümeti bunu tarih kitaplarında yazmaz ve ilk, orta ve yüksek okullarda öğretmez, fakat Türklerin ‘barbar olduğunu’ Hollanda’nın her tarih kitabı yazar. Bu yüzden Hollandalıların hiç biri bunu bilmez ve Türkleri sevmez, politikacılar dahil. Hollanda’da Geert Wilders diye bir milletvekili ‘Türkler barbar, geri zekalı bir halktır’ dedi ve hiç ceza bile yemedi!

Avrupa’nın üçte biri altı yüz elli sene boyunca Osmanlı toprağı idi, fakat Avrupa’da kaç tane tarihi Osmanlı cami kalmıştır? Tam olarak sıfır, çünkü hıristiyan Avrupalılar Osmanlı toprağını feth ettikten sonra ilk olarak bütün Türkleri katletti ve ikinci olarak bütün camileri yaktı. Bu pis işler daha halen devam ediyor, şu anda Yugoslavya’daki Türk kökenli Boşnak Müslümanlar hıristiyan Sırplar tarafından katlediliyor! Tabi Avrupa buna göz yumuyor, hatta yardım bile ediyor. Sira şimdilik onlara geldi ve sonunda bize de gelecek!

Benin ailem de bunun bir örneğidir, benim babamın babası (dedem) Selanik göçmenidir. Selanik’te yedi ağabeyisi vardı, fakat Balkan Savaşları’nda (1910-1913) annesi, babası ve yedi ağabeyisi hepsi şehit oldu. Allahtan kendisi daha dokuz yaşında olduğu için Anadolu’ya kaçabildi. Yunanlar Balkan Savaşları’ndan sonra cesetleri bile teslim etmek istemedi, bu kadar ahlaksızlık olmaz!
Anne tarafıma bakarsak, annemin annesi (anneannem) Deliorman göçmeni, babası orada bir Paşa idi. Balkan Savaşları’nda (1910-1913) Bulgarlar ayaklanınca anneannemin gözünün önünde babasını, önce işkence yaparak, şehit etmiştir. Anneannem sadece yedi yaşında olduğu için saklanabilmiş ve Anadolu’ya kaçabilmiştir.

Türkler ise her zaman tersini yapmışlardır, bunun bir ispatı İstanbul’daki Aya Sofya‘dır. Avrupa’da hiç bir Osmanlı cami kalmamasına rağmen, dünyanın en büyük kilisesi Türkiye, İstanbul’dadır. Bu kiliseye hiç zarar verilmemiştir ve, tam tersi, çok iyi bakılmıştır. Türkler Aya Sofya’ya bu kadar iyi bakmamış olsa, bu kilise nasıl bin senelik bir kilise olurdu ki? Şu anda Aya Sofya bir müzedir, ama Avrupa’nın neresinde Osmanlı camiler müze yapıldı? Avusturya, Macaristan, İtalya, Romanya, Ukrayna, Gürcistan, Rusya, Bulgaristan, Yunanistan, Hırvatistan, Makedonya, Sırbistan, Karadağ, Moldavya, Slovenya ve Yugoslavya’da hangi cami tamir edelip bir müzeye çevriliyor? Bunun cevabı çok basittir: orada cami kalmadı ki, onlar çoktan yakıldı!
Avrupalılar Türklere ‘barbar’ diyor, ama birde Avrupa Birliği’nin Türkiye Raporu’nu okusunlar. O raporda “Türkiye’de daha halen yirmi altı azınlık grubu vardır” yazıyor. Tüm Avrupa’da bile yirmi altı azınlık grubu yok, ama açık görüşlü medeniyet Türklerde var!

Bu Avrupalıların ve Ermenilerin yaptığı şerefsizlik, ahlaksızlık, namusuzluk ve onursuzluktur. İnşallah bunu okuyan herkesi bilinçlendirip, gözlerini açmışımdır. Hiç bir zaman Avrupalı ve Ermenilerin seviyesine düşmeyelim. Türklerin tarihini şeref dolu zaferler ve insanlık dolu tavırlar süsler, bu yoldan devam edersek yüce kahramanımız Gazi Mustafa Kemal Paşa Atatürk’ün kurduğu Türkiye Cumhuriyeti’ni kimse yıkamaz!


Saygılarımla,



Armand Sağ